Nurkowanie wrakowe - Nurkowanie w Bałtyku

„Nic nie mrozi krew w żyłach bardziej niż nurkowanie na wrakach”

Clive Cussler
Pisarz, założyciel Narodowej Agencji Badań Podwodnych i Morskich
(NUMA – National Underwater and Marine Agency).

Wraki, to hasło elektryzuje większość nurków. Chyba żaden inny rodzaj nurkowania nie fascynuje bardziej niż schodzenie do wraków. Dzieje się tak bo podczas ekploracji wraków masz wrażenie, że czas się zatrzymał, że jesteś chwilę po tym jak wydarzyła się tragedia. Spotykasz się oko w oko z historią statku, z historią ludzi, marynarzy. Badasz, jesteś blisko, bardzo blisko. Nie od dziś wiadomo, że ciemne, szmaragdowe odmęty Morza Bałtyckiego obfitują w mnogość wraków. Dno Bałtyku kryje najwięcej wraków spośród wszystkich mórz i oceanów, tysiące zatopionych statków, wraki samolotów, kutrów rybackich i ślady osad z epoki kamienia łupanego. Wszystko to kryją wody naszego Bałtyku. Szczególne zagęszczenie odnajdujemy w rejonie Półwyspu Helskiego. Dlatego zapraszamy do Władysławowa skąd zabierzemy Ciebie na niezapomniane ekspedycje.

Każdy znajdzie coś dla siebie!!!

Zapraszamy wszystkich nurków na wraki Bałtyku. Pływamy od kwietnia do listopada z każdego portu Zatoki Puckiej, Zatoki Gdańskiej, Władysławowa czy Łeby. Ofertę dla siebie znajdą zarówno nurkowie początkujący jak i doświadczeni nurkowie. Zapewniamy łódź dostosowaną do potrzeb nurków. Wypłynięcia organizujemy na dwa wraki, miedzy nurkowaniami serwujemy posiłek.

Cena:

150 – 250 zł, w zależności od lokalizacji wraku i ilości osób.

Cena zawiera:

• 1 nurkowania na wrakach
• gorące napoje (kawa,harbata) na łodzi

Cena nie zawiera:

• wypożyczenia sprzętu
• posiłku i napoi w porcie

* dla zorganizowanych grup warunki ustalamy indywidualnie
* wypłynięcia uzależnione są od warunków pogodowych i mogą ulec zmianie

Kanonierka

Kuter rybacki

Torpedownia w Babich Dołach

ORP Wicher

Charakterystyka wraków w Bałtyku:

• Svanhild
• Terra
• Arngast
• Christa
• Kuter Rybacki
• Kanonierka
• ORP Wicher
• ORP Bryza
• ORP Groźny
• ORP Kujawiak
• ORP Ślązak
• ORP Delfin
• Stara Torpedownia
• SS Stuttgard
• Solen

ARNGAST

• Typ jednostki: holownik parowy
• Położenie: 54°52'40,90"N 17°58'18,60"E
• Głębokość: 20,5 m min 22 m max
• Wymiary: długość 29 m, szerokość 6 m zanurzenie 2,5m
• Napęd: jedna maszyna parowa potrójnego sprężania

Holownik parowy, zbudowany w 1908 roku w zakładach Eiderwerft AG., Tonningen. Od 1920 roku służył dla Reichswerft Wilhelmshaven. Zatonął zimą w 1921 roku podczas rejsu z Wilhelmshaven do Gdańska, w czasie silnego sztormu. Wrak spoczywa leżąc na stępce, lekko pochylony na lewą burtę. Na wraku nie ma nadbudówek które zostały urwane przez trałujące kutry rybackie ale dzięki temu powstały dwa duże luki co umożliwia penetrację wnętrza wraku, wrak stosunkowo prosty.

ORP BRYZA

• Typ jednostki: kuter łącznikowy K-18
• Położenie: 54° 36’ 21,70" N 018° 47’ 39,10" E
• Głębokość: min 10,5 m, max 21,7m
• Wymiary: długość 28,80 m, szerokość 6 ,20 m, zanurzenie 1,85 m
• Napęd: 2 silniki wysokoprężne "WOLA" o mocy 300 KM, 2 śruby

Bryza zaczęła pływać dla Marynarki Wojennej RP 10 stycznia 1965 roku. Bryza służyła w 43 Dywizjonie Pomocniczych Jednostek Pływających w 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu, służyła jako środek transportu ludzi i towarów między Trójmiastem a Helem. Została odkupiona przez miasto Hel i w sierpniu 2009 roku zatopiona w wodach zatoki niedaleko portu Hel. Wrak został specjalnie przygotowany do nurkowania, oczyszczony i pozbawiony wszelkich niebezpiecznych elementów jest idealny dla początkujących nurków. Leży na stępce na lekkim spadzie od około 1m do 21m.

CHRISTA

• Typ jednostki: frachtowiecPołożenie: 54° 50’ 20" N 18° 28’ 56" E
• Głębokość: min 13,6m max 16.5m
• Wymiary: długość około 70m

Christa to duński frachtowiec, zbudowany w roku 1939. W czasie swojej ostatniej podróży szedł z portu Laboe do Gdańska z ładunkiem jęczmienia. W gęstej mgle koło Rozewia zderzył się z greckim statkiem "Nordheide", płynącym z ładunkiem węgla do Dublina. W wyniku zderzenia Christa zatonęła. Spoczywa na pełnym morzu na piaszczystym i twardym dnie na wysokości Władysławowa. Wrak ma zniszczoną nadbudówkę rufową oraz silnie uszkodzoną lewą burtę w części rufowej, leży do góry stępką. Na rufie możemy zobaczyć czterołopatową śrubę napędową i płetwę sterową.

ORP KUJAWIAK

• Typ jednostki: okręt podwodny typu M ("Malutka") XV
• Położenie: 54° 41' 36"N 18° 33' 30"E
• Głębokość: kiosk Kujawiaka wystaje nad powierzchnie wody, 4 m max
• Wymiary: długość 49,5 m szerokość 4,4 m zanurzenie 2,7 m
• Napęd: 2 silniki Diesla o mocy 882 kW, 2 silniki elektryczne o mocy 321 KW
• Uzbrojenie: działko 45 mm, 4 wyrzutnie torped 533

Mały okręt podwodny zbudowany w 1940 r w ZSRR, do Polski trafił w maju 1955 r. Po skreśleniu ze stanu floty w 1966 został zatopiony na Rybitwiej Mieliźnie jako poligon bombowy. Wrak leży na głębokości 5 m, a kiosk wystaje z wody. Niewielka głębokość i dobrze zachowany kadłub czynią go idealnym miejscem do nurkowania dla początkujących.

ORP DELFIN

• Typ jednostki: drewniany trałowiec Yard Minesweeper
• Położenie: 54°38'50,9" N 18°36'10,3" E
• Głębokość: 12,5 m min 21 m max
• Wymiary: długość 41,9 m szerokość 7,7 m zanurzenie 2,4 m
• Napęd: 2 silniki spalinowe, 1000 KM
• Uzbrojenie: 1 działo kal. 85 mm 4 wkm kal. 12,7 mm

Wodowanie jednostki oznaczonej YMS-211 nastąpiło 10 października 1942 roku w Nowym Yorku. Okręt przekazany brytyjskiej Royal Navy pod oznaczeniem BYMS-2211 służył na wodach europejskich, biorąc między innymi udział w lądowaniu w Normandii. Okręt specjalnie przeznaczony do oczyszczania akwenów żeglownych z min za pomocą holowanych trałów. Po zakończeniu wojny został zdemobilizowany i zwrócony US Navy, następnie zakupiony przez polskie Ministerstwo Żeglugi służył w 4. Flotylli Trałowców. Wycofano go ze służby 26 czerwca 1957 roku i zatopiono na środku Zatoki Puckiej. ORP Delfin stał się tarczą strzelniczą dla lotnictwa wojskowego i miejscem treningu dla nurków wojskowych.Z „Delfina” zostały usunięte elementy wyposażenia takie jak maszyny, komin, uzbrojenie, maszty i znaczna część nadbudówek. Kadłub jest wyraźnie pochylony na lewą burtę. Jest dobrze zachowany i stosunkowo łatwy do nurkowania nawet dla początkujących, bez sieci i silnych prądów.

ORP ŚLĄZAK

• Typ jednostki: okręt podwodny typu M ("Malutka") XV-bis
• Położenie: 54° 39’ 00" N 18° 38’ 00" EGłębokość: min 27m max 30,5m
• Wymiary: długość 49,5 m szerokość 4,4 m zanurzenie: dziób 2,6 m rufa: 2,8 m
• Napęd: 2 x silnik diesla o łącznej mocy 1200 KM (882 KW), 2 x silnik elektryczny o łącznej mocy 436 KM (321 KW), 2 śruby
• Uzbrojenie: 4 wyrzutnie torped kalibru 533 mm na dziobie, działo uniwersalne kalibru 45 mm

ORP Ślązak to mały okręt podwodny zbudowany w ZSRR, i używany we flocie bałtyckiej w latach 1948-1954 następnie został przekazany Polsce w listopadzie 1954.Na początku lat 60. został skreślony ze stanu floty. Umyślnie zatopiony koło Jastarni.Wrak osadzony na równej stępce, większość pokładu jest w piaszczystym dnie ale duże wrażenie robi dobrze zachowany kiosk

ORP GROŹNY

• Typ jednostki: ścigacz okrętów podwodnych
• Położenie: 54°40'33,2" N, 18°40'53,5" E
• Głębokość: 10,7 m min 18,5 m maxWymiary: długość 52,3 m szerokość 6,5 m zanurzenie 2,3 m
• Napęd: 3 silniki wysokoprężne po 1100 KM, 3 śrubyUzbrojenie: jedno działko 85mm,2 działka automatyczne 37mm,6 sztuk wkm plot 12,7 mm (wielkokalibrowy karabin maszynowy),2 miotacze bomb głębinowych, dwie wyrzutnie rakietowych pocisków głębinowych.

ORP Groźny to duży ścigacz okrętów podwodnych zbudowany w ZSRR, został wydzierżawiony przez Polskę i wszedł do służby w Polskiej Marynarce Wojennej 15 grudnia 1957 roku. Wycofany ze służby między 1969 a 1970 r. Wrak został zatopiony w pobliżu portu w Jastarni w celach szkoleniowych dla płetwonurków wojskowych. Leży na głębokości 18 m., jest przechylony na prawą burtę. Stosunkowo łatwy do nurkowania nawet dla początkujących bez sieci i silnych prądów.

KANONIERKA

• Typ jednostki: UJ 301 Uboot Jagger - ścigacz okrętów podwodnych
• Położenie: 54° 35’ 28" N 18° 48’ 08" E
• Głębokość: min 27,8m max 31,2m
• Wymiary: długość 24 m szerokość 6,5 m zanurzenie 2,8 m
• Napęd: 1 pięciocylindrowy motor Diesla
• Uzbrojenie: działka 1 x 3,7cm , 4 x 2,0cm, 6 bomb głębinowych

Kanonierka o poszyciu drewnianym, osadzona na stalowym szkielecie kutra rybackiego. Zbudowany w 1944 r. w świnoujskiej stoczni. Następnie przydzielony do nowo powstałej formacji w Świnoujściu 3 flotylli Ujager. Od 1945 w Gdyni w ramach formacji do osłony konwojów i przeciwlotniczych. Trafiony bombą podczas ataku lotniczego. Ponieważ płonął, wyprowadzono go poza port. Pożaru drewnianej konstrukcji nie można było już ugasić. Kanonierka została zatopiona przez pomocniczy okręt trałowy R 71 ok. 1 km na południe od portu w Helu. Wrak stoi na stępce, z lekkim przechyłem na prawą burtę, jest dobrze zachowany ale ze względu na głębokość i silne prądy przeznaczony dla doświadczonych nurków.

KUTER RYBACKI

• Typ jednostki: kuter rybacki
• Położenie: 54° 40' 55" N 18° 38' 19" E
• Głębokość: min 8 m max 16m
• Wymiary: długość 18m szerokość 5m

Wrak leży niedaleko portu w Jastarni, spoczywa na równej stępce na piaszczystym dnie, idealny dla początkujących nurków. Dobrze zachowany z możliwością wpłynięcia do ładowni.

SOLEN

• Typ jednostki: XVII-wieczny trzymasztowy galeon (szwedzki okręt wojenny)
• Położenie: 54° 28’ 00" N 018° 42’ 00" E
• Głębokość: min 12m max 16m
• Napęd: żaglowy, trzymasztowy

Galeon Solen został zakupiony przez Szwedów w Holandii, po czym przebudowany na okręt wojenny. Solen uczestniczył w bitwie pod Oliwą 28 listopada 1627 roku, kiedy walka zaczęła przybierać niekorzystny obrót dla Szwedów, szwedzki szyper wysadził okręt w powietrze, podpalając dziobową komorę prochową i powodując wybuch prochu i natychmiastowe zatonięcie okrętu. 20 października 1969 podczas prac przy budowie Portu Północnego w Gdańsku, natrafiono na pozostałości wraku żaglowca, który następnie zidentyfikowano z dużym prawdopodobieństwem jako Solen .Zachowała się część denna, pozbawiona jednak dziobu, przykryta kamieniami wykorzystywanymi na galeonie jako balast. Wrak leżał na głębokości 16 metrów, w odległości 3 mil morskich na północny wschód od wejścia do gdańskiego portu. W latach 70-tych wydobyto ponad 6 000 przedmiotów takich jak: działa, kule armatnie, szufle prochowe, wyciory, muszkiety, forkiety, talerze cynowe, ceramikę, monety szwedzkie, jedną rzeźbę przedstawiającą głowę mężczyzny, części garderoby i drobne przedmioty użytkowe. Z uwagi na położenie wraku na podejściu do portu, 10 września 1980 wrak został za pomocą dźwigu pływającego przeniesiony w inne miejsce, w rejonie Gdyni-Orłowa. Eksponaty wydobyte z Solena znajdują się w Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku.Fragmenty wraku rozciągają się na przestrzeni kilkudziesięciu metrów. Dobrze zachowała się jedynie część denna z widoczną stępką, trzeba uważać na żyłki i sieci rybackie.

SS STUTTGART

• Typ jednostki: statek pasażerski
• Położenie: 54° 33’ 00”N 18° 36’00”E
• Głębokość: min 17m max 21m
• Wymiary: długość 167,8 m szerokość 24 m zanurzenie 7,6 m

SS Stuttgrat statek pasażerski zbudowany w 1923 r. w stoczni w Szczecinie. Po wybuchu II wojny światowej przejęty przez niemiecką marynarkę wojenną i przerobiony na okręt szpitalny. W tym też charakterze został zatopiony w dniu 9 października 1943 roku w Gdyni , trafiony alianckimi bombami podczas wielkiego nalotu na port i tamtejsze instalacje Kriegsmarine. Na Stuttgarcie doszło do prawdziwej tragedii, w ogniu spłonęły setki (a może ponad tysiąc) rannych. Płonący statek został wyholowany na redę portu i tam zatopiony pociskami dozorowca Munin. Wrak statku, a raczej jego pozostalość, spoczywa na dnie Zatoki Gdańskiej, niedaleko Gdyni. Fragmenty statku zostały wydobyte w latach 1958-1962, resztki zaś zdetonowane. Fragmenty wraku zalegają na długości kilkudziesięciu metrów.

SVANHILD

• Typ jednostki: drobnicowiecPołożenie: 54° 50’ 36" N 17° 40’ 30" E
• Głębokość: min 14m max 22m
• Wymiary: długość 100 m szerokość 14,5 m zanurzenie 6,3 m
• Napęd: trzycylindrowa maszyna parowa

Svannhild wodowany w 17.01.1919 r. drobnicowiec o napędzie mechanicznym, jednopokładowy.09.11.1944 na trasie Kopenhaga - Gdynia zatonął po kolizji z S/S Fortuna of Bremen , załogę uratowano.

TERRA

• Typ jednostki: zbiornikowiec
• Położenie: 55° 08’ 09" N 17° 46’ 41" E
• Głębokość: min 35m max 44m
• Wymiary: długość 74,1 m szerokość 13,3 m zanurzenie 6,4m
• Napęd: dwa rzędowe silniki spalinowe każdy po osiem cylindrów

Terra to zbiornikowiec wyposażony w 16 zbiorników bez podwójnego dna i podwójnych burt.Zbudowany w 1935 r w stoczni Nobiskrug w Rendsburg. Od 1939 zaokrętowany w stoczni marynarki wojennej w Kiel, następnie pływał jako tankowiec pomocniczy w Gdyni. Od roku 1941 tankowiec dla 27 flotylli U-botów.Zatopiony 13 października 1944 r. przez dwie torpedy wystrzelone z radzieckiej łodzi podwodnej SS Lembit (S-4). Trafiony w prawą burtę w okolicy 20 metra mierząc od dziobu leży w okolicach Łeby.Jeden z ciekawszych wraków na Bałtyku ale ze względu na głębokość i silne prądy nie jest wrakiem prostym i wymaga dużego doświadczenia nurkowego.

TORPEDOWNIA W BABICH DOŁACH

• Płożenie: 54°35'16”N 18°32'44”E
• Głębokość: min 7m max 12m

Torpedownia była to hala montażowa torped wraz z urządzeniami do próbnych strzelań, wybudowana na dnie akwenu, w odległości kilkuset metrów od brzegu. Połą czona z brzegiem molo, po którym odbywał się za pomocą kolejki wąskotorowej transport podzespołów torped, ostatecznie montowanych w hali. Od lipca 1942 r. do kwietnia 1945 r. była czynnie eksploatowana przez hitlerowskie lotnictwo. Wybudowana na kesonach zatopionych w odległości trzystu metrów od brzegu, niewykorzystywana po wojnie popadła w ruinę, a basen portu uległ zamuleniu. Po wojnie zniszczono ostatni odcinek molo przy torpedowni, aby utrudnić dostęp do budynku. Urządzenia z samej torpedowni i całego TWP w większości przejęte zostały przez Armię Czerwoną i zostały wywiezione do ZSRR, gdzie prawdopodobnie nigdy nie były ponownie zmontowane i uruchomione. Pomost i zabudowania portu były do wojakowychskowych płetwonurków jako akwen do ćwiczeń. Ostatecznie resztki molo wysadzono w powietrze w połowie lat 90. XX wieku. Torpedownię, dzielnie opierającą się upływowi czasu, zmogły srogie zimy z przełomu lat 70. i 80. ubiegłego stulecia – wtedy zawaliła się frontowa ściana, poważnie nadwerężając konstrukcję budynku.at 80. XX wieku regularnie wykorzystywane przez wojsko.